Ex-U21 international Sanne Hak maakte afgelopen jaar de stap van Huizen naar toen nog 10-voudig Field Hockey National Champion UNC. Dit jaar sleepte Sanne samen met UNC het 11e National Championship binnen! Wij vragen haar naar dit geweldige seizoen. Hoe heeft ze dit seizoen beleeft? En welk moment is haar het meest bijgebleven? In onderstaand interview vertelt ze hoe haar laatste dagen voor de Nationals eruit zagen en neemt ze ons mee in haar avonturen.
Hoe zien de dagen in de voor bereiding op de finale van de Nationals eruit?
”We speelden vrijdag tegen UvA en als we die wedstrijd zouden winnen, zouden we zondag de finale spelen. Donderdag hadden we in de ochtend les, en daarna training, Na de training zijn we naar het hotel gereden waar we tijdens het weekend zouden verblijven. We moesten daar heel snel douchen en klaarmaken, want we hadden die avond het Final Four Banquet met de drie andere teams. Hierna was het gewoon terug naar het hotel en chillen totdat het tijd was om te slapen. De volgende dag speelden we om 12 uur dus moesten we om 8 uur ontbijten en hadden we een teammeeting. Daarna heb je rond de twee uur om nog even te relaxen, douchen en klaarmaken. Na de wedstrijd hadden we wat vrije tijd, en vervolgens gingen we uit eten met het team. Op zaterdag hadden we training en video in de ochtend, en vrije tijd in de middag. Aan het eind van de middag moesten we ons weer melden in het hotel, en in de avond aten we in het hotel en keken we video van Northwestern. De zondag zag er eigenlijk hetzelfde uit als vrijdag. 4 uur voor de wedstrijd ontbijt en meeting.”
De voorbereiding op deze wedstrijd werd niet specialerder gemaakt dan normaal. ”We hebben eigenlijk hetzelfde gedaan als we doen voor elke wedstrijd. We hebben video’s gekeken van Northwestern om ervoor de zorgen dat we wisten hoe zij graag speelden en welke corners zij doen, en verder zorgt iedereen er gewoon voor dat we er klaar voor zijn.”
En toen…. de finale van de Nationals!
Eenmaal kampioen was het een heel bijzonder moment. ”Dat gevoel is onbeschrijfelijk. Het was zo’n spannende wedstrijd en we waren enorm aan elkaar gewaagd. Toen we shootouts moesten gaan nemen was ik wel even nerveus, omdat de keeper van Northwestern erom bekend staat dat ze heel goed is. Toen we uiteindelijk de winnende wisten te scoren was dat zo gaaf, en het voelt nog steeds als een droom.”
Het kampioenschap moest natuurlijk ook gevierd worden. ”Na de wedstrijd hadden we eerst een tailgate. Hier kregen we eten en kon je bijpraten met alle families en ouders. Daarna zijn we met het hele team en alle families naar een bar gegaan om het kampioenschap te vieren. De volgende dag was maandag, dus hadden we gewoon school. Ik ben nog met mijn huisgenoot/teamgenoot ergens gaan ontbijten, maar verder is het vooral bijkomen van zondag.”
Wat was de mooiste wedstrijd van het seizoen?
”Dat moet natuurlijk wel de finale zijn. Sowieso is heel heel gaaf om die te winnen, maar het was natuurlijk extra speciaal omdat het in Chapel Hill was, op ons eigen veld voor ons eigen publiek. Het stadion was uitverkocht, en er waren meer dan 3000 mensen. Ik denk niet dat ik ooit nog zoiets mee ga mogen maken.”
Welke wedstrijd was bepalend voor het winnen van de titel?
”Ik denk de laatste wedstrijd van het reguliere seizoen tegen Duke. De wedstrijd daarvoor hadden we onze eerste ACC wedstrijd verloren, dus we moesten winnen om nog eerste te worden. Na die nederlaag had ik het gevoel dat we echt wel even van slag waren, en ik denk dat we het heel goed opgepakt hebben tegen Duke. Het was ook een van de beste wedstrijden van het seizoen. Als we die wedstrijd hadden verloren denk ik dat de rest van het seizoen er wel heel anders uit had kunnen zien.” Dit was ook gelijk de wedstrijd die me het meeste bij is gebleven (naast het kampioenschap). ”We speelden thuis op een vrijdagavond, dus er waren rond de 1500 mensen en de hele tribune was vol. We kwamen 0-1 achter, maar scoorden daarna heel snel de 1-1 en 2-1 en wisten de wedstrijd te winnen. Het was heel gaaf om zo’n belangrijke wedstrijd te spelen met zoveel fans. Overigens was dit ook persoonlijk mijn beste wedstrijd vertelt ze. Ik was best zenuwachtig omdat het mijn eerste finale was, waardoor ik het eerste kwart even moest inkomen. Ik denk dat ik de rest van de wedstrijd goed heb gespeeld, en ik was na afloop ook gekozen voor het ACC all-tournament team.”
De belangrijke rol van het publiek
”Ik denk dat zij een hele grote impact hadden. Het is natuurlijk sowieso gaaf om voor veel mensen te spelen, maar het maakte het wel extra speciaal dat het ons publiek was. Als je naar de tribune kijkt en je ziet alleen maar Carolina Blue dan ren je natuurlijk net nog iets harder. Bij elke goede actie werd ik toegejuicht. Ik speel rechts midden, dus de tweede helft van de wedstrijd sta ik altijd aan de kant van het publiek. We hebben drie wedstrijden gehad waar echt heel veel mensen kwamen kijken, en wat ik me herinner van die wedstrijden is het gejuicht elke keer als ik een goede actie had aan de kant van de tribunes. Het is heel leuk om dat te horen, omdat je echt het gevoel hebt dat het publiek je steunt.”
Het was wel nog even spannend. ”Ik was tijdens de Elite Eight wedstrijd tegen Harvard geblesseerd geraakt aan mijn hamstring, waardoor ik die wedstrijd maar vijf minuten heb kunnen spelen. We hebben de week voorafgaand aan het Final Four weekend er alles aan gedaan om ervoor te zorgen dat ik fit was op vrijdag, en het is gelukkig helemaal goed gekomen.”
Hoe ging je om met de druk die bij deze wedstrijden komt kijken?
”Ik ben soms wel zenuwachtig voor wedstrijden, zeker de laatste paar wedstrijden omdat je weet dat je klaar bent met het seizoen als je verliest. Bij mij gaan de zenuwen vanzelf weg, soms gelijk als de wedstrijd begint en soms na een paar minuten. Ik heb het idee dat wij als team beter spelen als er een beetje druk op zit, dus het is zeker niet altijd erg als we die druk voelen.”
Wat is de beste les die je dit seizoen hebt geleerd?
”Ik heb geleerd dat het niet altijd perfect hoeft te gaan. Nadat ze vorig jaar ongeslagen landskampioen zijn geworden had ik best wel hoge verwachtingen van dit jaar, en ik wilde natuurlijk niets liever dan ook zo’n seizoen meemaken. Toen we de tweede wedstrijd van het seizoen gelijk verloren baalde ik daar wel van. We hebben ook een aantal slechte wedstrijden en nederlagen gehad, wat ons seizoen zeker niet perfect maakte. Uiteindelijk hebben we toch ervoor gezorgd dat we hebben gepiekt op het juiste moment, en wanneer je de finale wint denkt niemand meer aan de nederlagen.”
