Dyon Dromers maakte in 2019 zijn debuut in het profvoetbal in Nederland, bij FC Eindhoven. Maar hierna nam hij een avontuurlijke stap naar de West Virginia University, waar hij terecht kwam in een vreemde omgeving zonder bekenden om zich heen. Inmiddels is Dyon bezig met zijn laatste jaar bij West Virginia en focust hij zich vol op zijn grote droom.
Aanpassen in Amerika ging niet altijd makkelijk voor Dyon: “Ik kwam in een vreemde omgeving zonder bekende mensen om me heen. Het was ook nog eens in de coronaperiode en ik zat in een appartement zonder wifi, het was voor mij dus erg lastig in het begin.” Ook het missen van zijn familie was voor Dyon niet altijd makkelijk. “In het begin had ik daar echt veel moeite mee. Ik was 18 en nog nooit lang weggeweest van mijn familie. Als je dan vanuit Amerika terugkomt naar Nederland is dat echt geweldig. Nu zie ik gelukkig wel het mooie in van beide werelden.”
Maar Amerikaanse leefgewoonten zijn iets waar Dyon moeilijk aan kan wennen. “Ja, het is soms extreem hier, een goed voorbeeld daarvan is de politieke discussie. Er lopen hier gewoon mensen met een Trump-vlag over straat, stel je voor dat er in Nederland allemaal mensen met een Rutte-vlag over straat lopen. Soms denk ik dan ook wel waar zijn ze hier toch allemaal mee bezig, maar dat maakt het ook wel weer grappig.”
Op sportief gebied ging het met vallen en opstaan voor Dyon, die in de eerste twee jaar last had van knieblessures en zelfs geopereerd moest worden. “Mijn knieschijf raakte uit de kom en daar moest ik van herstellen, maar het seizoen daarna gebeurde het weer. Dus was er een operatie nodig en was ik pas vlak voor het nieuwe seizoen fit. Toch speelde ik wel wat wedstrijden, maar niet alles.”
Maar na tegenslagen komen altijd weer hoogtepunten. Zo ook in het avontuur van Dyon in Amerika. “Het mooiste moment uit mijn tijd tot nu toe kwam zo’n dertien weken na mijn blessure. Ik kon eindelijk weer voetballen en stond net vijf minuten in het veld. Toen kreeg ik een bal voor mijn voeten die ik wel lekker in het doel schoot. En dat was echt een heerlijk moment, na wekenlang hard werken kreeg ik dan eindelijk een prachtige beloning.”
Een ander hoogtepunt beleefde Dyon met zijn uitverkiezing in de MLS-draft. “Ik was in Nederland, werd s ’ochtends wakker en zag dat ik veel appjes had en getagd was in een bericht van KingsTalent. Ik had niet echt het idee dat ik in de MLS-draft zou komen dus het was wel een verrassing. Ik wist wel al snel dat het niet ging gebeuren dat ik door een MLS-club gekozen zou worden, wat dus ook niet gebeurde. Helaas, maar het is natuurlijk al wel prachtig om met je naam op die lijst te staan, zeker na die twee moeilijke seizoenen voor mij.”
Buiten het sportieve om kwam Dyon ook naar Amerika om te studeren en te genieten, Dyon: ”De reden dat ik naar Amerika ben gegaan is vooral omdat ik school óók wil afronden. In Nederland bij een profclub moet je toch vaak de keuze maken tussen voetbal óf school. Ik had net twee jaar HBO sportmarketing gedaan en stel ik had dit blessureleed in Nederland gehad, dan zat ik twee jaar met niks, werd ik weggestuurd bij Eindhoven en dan heb je een probleem. Dus de combinatie studeren en sporten gaf de doorslag. Maar het college-leven is natuurlijk ook leuk, dus als we vrij zijn drinken we lekker een biertje samen.”
Naast een al afgeronde studie Sportmanagement is Dyon nu ook bezig aan een master. “Hopelijk kan ik het halen als profvoetballer, maar ik heb nu wel een goed alternatief. Dit zal mijn laatste seizoen hier zijn en ik hoop toch wel dat ik dan de stap kan maken naar het profvoetbal, daar ga ik absoluut 100% voor.”
