We kijken deze week uitgebreid mee met Karlijn Roijakkers, met de Pacific Tigers reist ze heel Amerika af om wedstrijden te spelen tegen de absolute topteams van de VS! Ze geeft ons een kijkje in haar California dream!
Wednesday 09/20 – Travel Day
De dag begint al vroeg, om 08.30 staat ons vertrek vanaf de campus gepland. Meestal heeft iedereen haar koffers al ingepakt maar uiteindelijk is het toch altijd nog even stressen om de laatste dingetjes. We verzamelen in onze locker room en lopen vanaf daar naar de bus. Vanaf Stockton is het zo’n 2 uur rijden naar het vliegveld in San Francisco. Daar gaan we snel door alle controles heen, eten we gezamenlijk wat en dan gaan we boarden. Voor deze trip hadden we helaas twee vluchten; eerst vanaf San Francisco naar Houston (Texas), vervolgens vanaf Houston naar Richmond (Virginia). Daar gaan we opnieuw de bus in (weer 2 uur rijden), maken we een korte stop om weer ergens wat te eten, en komen we om 2 uur ’s nachts (lokale tijd, dus voor ons eigenlijk 23.00) aan in ons hotel in Williamsburg in Virginia. Na een reis die uiteindelijk bij elkaar zo’n 15 uur heeft geduurd ben je toch wel helemaal gesloopt, vandaar dat we de dag na de reis nog geen wedstrijd hebben en wat later aan het ontbijt verwacht worden. We slapen altijd in tweetallen in een hotelkamer, elke trip heb je een andere ‘roommate’. Erg gezellig, waardoor we misschien niet altijd genoeg slapen (don’t tell the coach). Ik lig nu met een Belgisch meisje op de kamer, je zou verwachten dat we lekker Nederlands zouden praten maar eigenlijk doen we dat helemaal niet. We zijn beide zo gewend aan het Engels dat het veel makkelijker is om daarin te praten. Uiteindelijk is het toch wel tijd om te slapen, want we zijn natuurlijk niet voor niets naar Virginia afgereisd; er wordt wat van ons verwacht!
Thursday 09/21 – Rest Day
We beginnen om 10 uur in de ochtend met het ontbijt in het hotel. Vervolgens hebben we heel even kort de tijd om wat voor onszelf te doen (voor sommigen is dat studeren, of gewoon lekker niks doen). Om 12 uur wordt de lunch bezorgd, eten we snel wat en vervolgens vertrekken we met de bus naar het veld van William & Mary in Williamsburg waar om 13.00 onze training begint. Tijdens dit soort trips zijn de trainingen heel erg rustig, omdat we te veel wedstrijden hebben om vol te kunnen trainen. We doen meestal wat afrondoefeningen om aan het veld te wennen en wat strafcorners. Daarna gaan we met de bus weer naar het hotel, heel snel douchen, en weer de bus in voor een activiteit. In kleine groepjes gebaseerd op lengte (the dwarfs vs. the giants) zijn we gaan minigolfen op een park in de buurt. Erg leuk en goed om te ontspannen na een toch wel lange reis. In de avond gaan we weer door naar een restaurant om te eten, de rest van de avond is vrij en wordt meestal rustig op de kamer doorgebracht. De sfeer binnen het team is heel erg relaxed en het is super gaaf om een aantal dagen zo intensief met elkaar door te brengen. Je leert je roommate een stuk beter kennen, maar kunt gerust ook bij andere kamers binnenlopen om eens een praatje te maken of een spelletje te spelen.
Friday 09/22 – GAMEDAY!
We beginnen om 08.45 met stretchen in het hotel. Of ja, dat was de bedoeling, want mijn kamergenootje en ik hadden ons verslapen, oeps… Gelukkig werden we al snel wakker gebeld en konden we naar benden rennen om nog aan te sluiten. Uiteraard hebben we extra ons best gedaan J. Hierna zijn we weer gaan ontbijten en hebben we nog een hele rustige ochtendtraining gehad op het veld. De coach had gevraagd of we dit wilden, aan alle reacties zie je meteen hoe fanatiek iedereen is. Na de trainingen hebben we lunch en tijd om wat te rusten, om 16.00 staat een team meeting ingepland. Tijdens onze trips is dit in de hotelkamer van onze coach, we kijken vaak videobeelden en bespreken de tactiek en opstelling e.d. Daarna kun je nog even naar ‘treatments’ bij de verzorgster (‘Athletic Trainer’) indien je last van pijntjes of blessures hebt. Om 17.45 zijn we de bus in gegaan voor de wedstrijd. Het wedstrijdritueel is altijd hetzelfde; we gaan de locker room in, bespreken met de captains nog wat dingen, zorgen dat we helemaal klaar zijn en dan is het tijd voor wat muziek (onze Nederlandse muziek valt goed in de smaak hier, voor elke wedstrijd draaien we zelfs standaard hetzelfde Nederlandse nummer om nog even goed wat energie te krijgen). Dan lopen we gezamenlijk naar het veld, en starten we precies 29 minuten voor het begin van de wedstrijd de warming-up. Om 19.00 begint de wedstrijd tegen William & Mary, een goed team dat hoger dan wij in de ranking staat, aan de bak dus! Het weer hier is anders dan we gewend zijn. In California is het heel erg warm, maar is de lucht wel droog. Hier was het minder warm (nog steeds 30 graden) maar vooral HEEL vochtig. Na 1 sprintje droop het zweet van je lijf, dus extra zoutdrankjes (qua smaak geen aanrader) drinken om het vocht vast te houden. De wedstrijd was een hele spannende pot. Hockeyend waren we wat beter, maar we kregen te veel tegengoals uit strafcorners waardoor het spannender werd dan het zou moeten zijn. Uiteindelijk wisten we met hele mooie goals de wedstrijd om te draaien en wonnen we met 5-4! Moe maar voldaan de bus in, en natuurlijk weer lekker uit eten!
Saturday 09/23 – Rest Day
Na de zware wedstrijd werd ons wat extra nachtrust gegund, waardoor we weer pas om 10 uur aan het ontbijt verwacht werden. Een uur later moesten we de bus in, om van Williamsburg door te rijden naar Charlottesville (een reis van 2 uur). We zaten in onze trainingsoutfit in de bus, want zouden meteen naar het veld rijden voor een training. Eenmaal in het tweede hotel weer snel lunchen, douchen, en snel naar de lobby om een toets te maken (tussendoor heb ik wat geprobeerd te studeren maar dat blijft lastig als het zo gezellig is J). In de avond hebben we nog videoanalyse van de wedstrijd van gisteren gedaan en vervolgens zijn we weer uit eten gegaan.
Sunday 09/24 – GAMEDAY!
We beginnen de dag weer met het ontbijt, ‘treatments’ (wat ik wel nodig had aangezien in de vorige wedstrijd enorm hard geraakt was door de bal) en video/voorbespreking voor de wedstrijd. Vandaag staat Boston College (BC) op het programma, een team dat in de rankings #8 van Amerika is (wij zijn op dit moment #23). Om 11 uur vertrekken we met de bus naar het veld van University of Virginia, waar we om 12 uur aan de wedstrijd begonnen. Het was weer warm, maar gelukkig niet zo vochtig als in Williamsburg. Ondanks dat BC een stuk hoger in de ranking stond ging de wedstrijd heel erg gelijk op. We gingen met 2-2 de rust in, na 70 minuten was de stand 4-4. Frustrerend was dat we wederom enorm veel (3 van de 4) goals tegen kregen vanuit de strafcorners. Zonde, want de wedstrijd zou gewonnen zijn als we hierop hadden kunnen verbeteren. In de VS bestaat geen gelijkspel, dus wordt er verlenging gespeeld en eventueel worden daarna shoot-outs genomen. De verlenging is wat anders dan in Nederland, want deze wordt met 7 tegen 7 (inclusief keeper) op een HEEL veld gespeeld, 2 keer 15 minuten volgens het golden goal principe. Enorm zwaar op een groot veld, in de hitte en met een eerdere wedstrijd nog in de benen. Dit maakt het aan de andere kant ook een heel stuk leuker voor het publiek, omdat er veel ruimtes zijn en dus veel meer kansen gecreëerd kunnen worden. Het eerste kwartier kwamen we heel goed door, BC kreeg grote kansen en wij ook. Helaas misten we een open doelkans, wat de winst betekend had. In het tweede kwart viel het kwartje toch de verkeerde kant op en wist BC het winnende doelpunt te maken. Heel zuur, maar aan de andere kant mochten we heel trots zijn dat we eigenlijk de hele wedstrijd op veel vlakken beter waren dan een top 10 team. Zoals onze coach zegt: ‘we zijn een top 10 team, we moeten alleen onze wedstrijden nog winnen’. Door de verlenging ging onze geplande vrije tijd in de stad helaas niet door, dus hebben we de middag in het hotel doorgebracht.
Monday 09/25 – GAMEDAY!
Zoals gisteren beginnen we de dag met ontbijt, treatments en voorbespreking. Ook moeten we onze spullen weer inpakken, want na de wedstrijd vliegen we weer naar huis. Vandaag staat University of Virginia (UvA) op het programma, de #3 van het land! Om 13.00 beginnen we aan de wedstrijd, al snel werd duidelijk dat vandaag niet onze dag was. Door de zware wedstrijd van gisteren met de verlenging was niemand 100%, maar dat is natuurlijk geen excuus. Al met al stonden we na één helft al met 4-0 achter, allemaal uit strafcorners… De tweede helft was een stuk beter en we kregen ook wat kansen, maar UvA was toch duidelijk wat verder dan wij. Eindstand 6-0. Balen om met een dikke nederlaag naar huis te gaan, aan de andere kant is het natuurlijk ook hartstikke gaaf dat we tegen een team kunnen spelen dat zo hoog in de ranking staat, daar kunnen we alleen maar van leren. Na de wedstrijd krijgen we 15 minuten om snel te douchen, vervolgens gaan we met de bus naar het vliegveld in Richmond. We zouden rond middernacht weer terug in Stockton moeten zijn. Zouden, want dat verliep toch even anders. Eenmaal in het vliegtuig dat naar Chicago zou gaan bleken er wat technische problemen te zijn. We zouden eerst later vliegen, maar vervolgens konden we helemaal niet meer vliegen. Na 3 uur in de gate gewacht te hebben hadden ze een vliegtuig voor ons kunnen regelen naar Chicago, helemaal alleen voor ons team dus dat was natuurlijk hartstikke gezellig J. Helaas was er niet meteen een aansluitende vlucht naar San Francisco, daarom werd een hotel geregeld. Eenmaal in Chicago (01.00) konden we 3 uurtjes in het hotel slapen, want om 05.30 vlogen we dan eindelijk naar San Francisco.
Tuesday 09/26
Zo’n 12 uur later dan gepland, maar uiteindelijk waren we om 11 uur in de ochtend dan toch weer in Stockton. Gelukkig had ik mijn les in de ochtend nu moeten missen, waardoor ik de rest van de dag rustig kon bijkomen. De coach vertelde ons dat we in de ranking die ‘program difficulty’ bepaalt wij op nr. 1 staan, dat wil zeggen dat we gezien onze tegenstanders het zwaarste programma van heel het land hebben. Met 1 winst, 1 bijna winst J, en 1 verdiende nederlaag al met al een geslaagde trip! Persoonlijk gaat het ook elke wedstrijd een beetje beter. Ik wen steeds meer aan het andere systeem dat we hier spelen en aan de speelstijl van mijn teamgenoten. Tot nu toe heb ik elke wedstrijd in de basis mogen starten en zal hard mijn best blijven doen om dat de rest van het seizoen vol te blijven houden!
