Na 3,5 jaar volleyballen en studeren aan Morningside University in de Verenigde Staten keert Nienke van Drunen terug naar Nederland. In december slaagt ze cum laude, na jarenlang op de Dean’s List te hebben gestaan. Hoewel ze die prestatie relativeert – voelt het toch goed om structureel zulke hoge cijfers te behalen. Sinds haar afstuderen is ze zoekende: naar haar plek in Nederland, naar een volgende stap in haar carrière, en naar manieren om haar Amerikaanse ervaringen te vertalen naar het dagelijks leven hier.
Haar moeder ziet hoe Nienke opnieuw moet schakelen. ”Dat was denk ik wel de grootste omschakeling, om je plekje thuis weer te vinden.” In Amerika leeft Nienke in een vaste structuur van lessen, trainingen en sociale activiteiten. Nu valt die structuur weg, en dat is best lastig, ook omdat ze in december al geslaagd is en vriendinnen dan daar blijven. Inmiddels heeft ze haar diploma opgehaald en daarmee het avontuur ook gevoelsmatig afgesloten.
Nienke kijkt met gemengde gevoelens terug op haar tijd bij Morningside University. Ze beleeft er veel mooie momenten, ontmoet inspirerende mensen en ontwikkelt zich op allerlei vlakken. Tegelijkertijd voelt ze vrij snel dat ze daar niet wil blijven wonen. De Amerikaanse cultuur ervaart ze als individualistisch en prestatiegericht, iets waar ze zich niet altijd in herkent. Ze voelt zich meer op haar gemak bij andere internationale studenten. De mentaliteit is wennen, maar het onderwijs ervaart ze als verrijkend. Naast haar majors in Criminal Justice en psychology volgt ze vakken als Spaans en muziekgeschiedenis – vakken die ze in Nederland niet snel zou kunnen kiezen. Die brede keuzemogelijkheden spreken haar aan. De keuze voor Morningside komt niet uit de lucht vallen. Haar interesse in het werkveld van justitie en politie is er altijd al, en het aanbod van de major Criminal Justice is één van de redenen dat ze voor deze universiteit kiest. De docent van het vak – een gepassioneerde, leuke man – maakt bovendien een goede indruk op haar en vergroot haar enthousiasme.
Al voor ze bij KingsTalent in beeld komt, denkt Nienke na over sport en studie in de VS. Haar ouders gaan er in eerste instantie vanuit dat dit erg prijzig is. Pas wanneer ze ontdekken dat sportbeurzen een deel van de kosten kunnen dekken, wordt het idee concreet. Haar moeder, die zelf ooit in het buitenland studeert, is onbekend met deze mogelijkheden, maar staat achter de stap naar Amerika. ”Ik zie het echt als een verrijking.” Na haar terugkomst oriënteert Nienke zich op haar toekomst. Ze voert gesprekken met een jobcoach om haar mogelijkheden te verkennen. Ze brengt een stevig basispakket mee: gymnasium, topsportervaring, vloeiend Engels. Toch blijkt het lastig om op basis daarvan direct ergens binnen te komen – veel functies vragen tóch om een specifiek diploma. De eerste maanden gebruikt ze om bij te komen, te werken en na te denken over haar volgende stap. Ook pakt ze het volleybal weer op bij haar oude club, al is het niveau lager dan wat ze gewend is. De intensiteit en het hoge trainingsniveau van haar Amerikaanse team mist ze. Het is moeilijk om een stap terug te doen als je jaren op een hoger niveau speelt, geeft haar moeder aan.
Haar moeder ziet ook hoe Nienke in deze jaren groeit. Ze leert omgaan met andere culturen, blijft zichzelf, wordt zelfstandiger en ontdekt wie ze is. Ze ziet ook de keerzijde: gemiste momenten, fysieke belasting en de mentale uitdaging van zo ver van huis zijn. Blessures in Amerika worden vaak genegeerd, waar er in Nederland meer aandacht voor herstel is. Dit is echter ook iets waar Nienke van leert, om even door te zetten als het eigenlijk niet gaat, zo vindt haar moeder. Uiteindelijk overheerst het goede gevoel. Nienke rondt haar avontuur succesvol af en neemt waardevolle ervaringen mee voor de rest van haar leven. Nienkes moeder raadt het anderen zeker aan – ook al is het zwaar, het opent deuren, verbreedt de horizon en biedt inzichten die je nergens anders opdoet.
